Nice. Really. Nice

 

 

A story from a Photographer....

▫️

 یکی از ایران فرستاد

▫️

▫️

تنها آهنگی که گلپا یکباربیشتر نخواند(.یادها وخاطرها ). مجری برنامه فریدون فرخ اندوز است

▫️

توجه مصدق به «حقوق ملی» بود و شاید او تامین «منافع ملی» را در استیفای حقوق ملی می‌پنداشت. حقوق ملی امری مبهم و در تقابل با حقوق ادعایی دیگران است و استیفای آن نیاز به قدرت دارد. اما «منافع ملی» امری سیاسی است که تامین آن نیاز به تعامل و تفاهم و گاهی تسامح در حدود توانمندی و امکانات دارد. پافشاری در استیفای حقوق حتی اگر آن را «حق مسلم» بپندارند، ممکن است در عمل موجب خسارت شود و به زیان منافع ملی باشد.

 

اگر محبوبیت و پوپولیسم را مبنای سرمایه اجتماعی بدانیم، مصدق در زمان برکناری هنوز از آن سرمایه نزد بخش فرهنگی و کارمندی طبقه متوسط برخوردار بود. از زمانی که «شعار» ضدیت با استعمار و امپریالیسم توسط سید حسین فاطمی، معاون نخست‌وزیر و سپس وزیر خارجه مصدق در سرمقاله‌های باختر امروز، ارگان جبهه ملی افزوده شد، حزب توده که آن شعار را در خط غرب‌ستیزی و مورد تایید شوروی می‌دانست، در پشت سر مصدق قرار گرفت و به عبارتی آن حمایت از موجبات سقوط مصدق شد. با این حال نمی‌توان گفت که مصدق و دولتش به سوی حزب توده چرخش کرد. آزاد گذاشتن دست حزب توده توسط مصدق، بدون آگاهی از تشکیلات سازمان نظامی حزب توده و اهداف آن، ظاهرا استفاده‌ای ابزاری برای ترساندن آمریکا و امتیازگیری بود که در نظر آمریکای دوران آیرنهاور به تهدید واقعی تبدیل شد.

 

 

With the recent revelation of 28 Mordad after 70 years from many scholars from that era, many of the things fed to us and we knew from then are just myth. Coup'deta is typically an action from levels below, ousting the top. Shah being the top could not coup'deta against someone below him. Does not fit the definition and coup'deta is a rough characterization. Took 70 years for many to open up. Milani has recently done a thorough research at Stanford Hoover Institute. Regardless 28 Mordad myth had a lot do with what happened in 1979. 

 

▫️

 

"عباس میلانی، این گفت و گوی معروف مصدق و صدیقی را چنین نقل می‌کند: «دکتر صدیقی به دکتر مصدق گفت که شما اگر مجلس را منحل بکنید، در دوران فترت [غیبت مجلس شورای ملی] شاه اجازه خواهد داشت که شما را عزل بکند و چه بسا این کار را انجام بدهد. و این کار به نفع جنبش نیست. دکتر صدیقی حتی تعداد روزهایی را که از زمان تصویب قانون مشروطه دوران فترت بوده و پادشاهان، نخست‌وزیران را عزل و نصب کرده بودند، شمرده بود و به دکتر مصدق می‌گوید که شاه ممکن است شما را عزل کند. و دکتر مصدق در پاسخ می‌گوید که شاه جرئت نمی‌کند.»

 

مجید تفرشی – مورخ ساکن لندن درباره شیوه این رأی‌گیری می‌گوید: «این مسئله دو صندوق بود، نکته بی‌نظیری است در تاریخ رفراندوم‌های جهان! وقتی که معلوم است کی رأی موافق می‌دهد و کی رأی مخالف می‌دهد و همزمان یک عده‌ای هم ایستاده‌اند و ارعاب می‌کنند و جوی ایجاد می‌کنند که کسی رأی مخالف ندهد، مشخص است که انتخابات سالم نیست.»

نتیجه رفراندوم، موافقت اکثریت قاطع رأی‌دهندگان رقمی بیش از ۹۹ درصد، با انحلال مجلس بود!

به گفته عباس میلانی نه فقط شکل رأی‌گیری بلکه نتیجه رفراندوم و تعداد آرای مخالف هم نشان می‌دهد که نتیجه این رفراندوم مخدوش بوده است.

میلانی می‌گوید: «رفراندومی که در آن شرایط انجام شد و آرا علنی نبود، چندان محل اعتنا نبود. ادعا می‌شد که در کل کشور چهار هزار و خرده‌ای با انحلال مجلس مخالفت کرده‌اند!»

اما نخست‌وزیر با استناد به همین آرا، مجلس را منحل اعلام کرد و در نامه‌ای که در روز ۲۱ مرداد ماه برای شاه فرستاد از او خواست که دستور برگزاری انتخابات دوره هجدهم مجلس شورای ملی را صادر کند.

عباس میلانی نیز رفراندوم و انحلال مجلس هفدهم را یکی از مهم‌ترین سوءمحاسبات مصدق می‌خواند که در نهایت به جای اینکه به قدرت سیاسی‌ نخست‌وزیر بیافزاید، بیشتر زمینه سقوطش را فراهم کرد.

میلانی در تشریح سوءمحاسبه مصدق می‌گوید: «رفراندوم هم بر تعداد مخالفین مصدق افزود و هم فکر می‌کرد در دوران فترت شاه جرئت عزلش را نخواهد داشت.»

اما شاه جرئت این کار را داشت.

تنها چهار روز بعد از اینکه مصدق از شاه خواست دستور برپایی انتخابات را صادر کند، نخست‌وزیر در آستانه نیمه‌ شب به جای دستور برپایی انتخابات، حکم برکناری‌اش را از شاه طبق قانون اساسی از دستان سرهنگ نعمت‌الله نصیری، رئیس گارد شاهنشاهی دریافت کرد.